Bezsenność może być dziedziczna

Uczeni zidentyfikowali czynniki genetyczne, które mogą sprzyjać rozwojowi zaburzeń snu. Okazało się, że odpowiadają za to określone warianty chromosomu 7. Co ciekawe, anomalia w tym samym chromosomie mają związek z zaburzeniami psychicznymi oraz pewnymi chorobami fizycznymi, np. mukowiscydozą czy cukrzycą typu 2.

Lepsze zrozumienie mechanizmów odpowiadających za bezsenność będzie miało kluczowe znaczenie dla opracowania nowych metod leczenia, mówią uczeni z University of California w San Diego.

Od jakiegoś czasu wiadomo, że bezsenność może mieć genetyczne zależności. Jednak wiele wcześniejszych analiz brało pod uwagę bliźnięta, których wysoka zgodność genetyczna nie szła w parze ze stylem życia. Teraz w testach wzięła udział bardzo duża grupa badanych (Obejmującą 33 tysiące osób) i użyto również innej definicji bezsenności, zgodnie z którą insomnia dotyczy ona jedynie ludzi, którzy mają kłopoty ze snem przez całe życie.

Wyniki sugerują, że bezsenność jest związana z mutacją genetyczną na siódmym chromosomie, a także dziewiątym wśród osób pochodzenia europejskiego. Wariant na siódmym chromosomie jest zbliżony do genów, które wpływają na rozwój mózgu, a także na poziom spożycia alkoholu.

Ze względu na przewlekłość, insomnia wiąże się z poważnymi zaburzeniami w jakości życia. Ulega obniżeniu w wielu dziedzinach: funkcjonowaniu fizycznym; poziomie odczuwania bólu, ogólnym samopoczuciu; funkcjonowaniu społecznym; poziomie problemów emocjonalnych, zdrowiu psychicznym.