Choroba Alzheimera - potrzeba wczesnej interwencji

Raport World Alzheimer Report 2011 "Benefits of Early Diagnosis and Intervention" (Korzyści wczesnej diagnostyki i interwencji) dąży do zachęcenia rządów do promowania wczesnego wykrywania przez lekarzy i personelu medycznego zajmującego się demencją. Raport koncentruje się również na korzyściach ekonomicznych, a zawarte w nim szacunki pokazują, że wczesna diagnostyka może zaoszczędzić ponad 7.000 EUR na pacjenta w krajach o wysokim poziomie dochodów.

Naukowcy pracujący nad raportem pod kierunkiem zespołu z Instytutu Psychiatrii King's College London otrzymali zlecenie na wykonanie tych badań od ADI. Po raz pierwszy korpus prac stanowi wyczerpujący przegląd wszystkich danych na temat wczesnej diagnostyki i interwencji w przypadkach demencji.

Na dzień dzisiejszy istnieje "luka terapeutyczna", gdyż większość pacjentów jest diagnozowana w późnym stadium choroby, co oznacza, że znaczna część czasu na leczenie została już utracona. To bardzo utrudnia dostęp pacjenta do cennych informacji, leczenia, opieki i wsparcia. Pojawia się również efekt domina, dotkliwy dla rodzin, opiekunów, społeczności i personelu medycznego.

Naczelny autor raportu, profesor Martin Prince z King's College, zauważa: "Nie ma jednego sposobu na wypełnienie luki terapeutycznej na świecie. Niemniej nie ulega wątpliwości, że każdy kraj potrzebuje krajowej strategii poświęconej demencji, która to strategia promować będzie wczesną diagnostykę i stałą opiekę w następstwie tejże. Opieka podstawowa, diagnostyka specjalistyczna i centra terapeutyczne oraz usługi społecznościowe mają swoją rolę do odegrania w różnym stopniu w zależności od zasobów."

Raport wskazuje, że trzy czwarte z szacowanych 36 mln osób na świecie dotkniętych demencją nie zostało zdiagnozowanych, a przez to nie korzysta z leczenia. W krajach o wysokim poziomie dochodów zaledwie od 20% do 50% przypadków demencji zostaje rozpoznanych i udokumentowanych w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, a w krajach o niskim lub średnim poziomie dochodów uważa się, że ten wskaźnik wynosi zaledwie 10%.

Dlaczego zatem demencja stale jest obiektem zainteresowania? Naukowcy są przekonani, że brak diagnozowania choroby wynika z błędnego przekonania, że demencja jest normalną czy też naturalną częścią starzenia się i nic nie można zrobić, by ten proces odwrócić. Nowe odkrycia koncentrują się na interwencjach, które rzeczywiście wprowadzą nową jakość, co oznacza, że nigdy nie jest za wcześnie na rozpoczęcie odpowiedniego leczenia, gdyż jest ono najskuteczniejsze w początkowych etapach choroby.

Raport opisuje jak leki i interwencje psychologiczne w przypadku osób na wczesnym etapie demencji mogą poprawić procesy poznawcze, niezależność i jakość życia, podczas gdy wsparcie i konsultacje dla opiekunów mogą poprawić nastrój, zredukować napięcie i opóźnić umieszczanie chorych na demencję w zakładach.

"Niezdiagnozowanie choroby Alzheimera w odpowiednim czasie to tragicznie utracona okazja na podniesienie jakości życia milionów ludzi" - mówi prezes ADI, dr Daisy Acosta. "Powiększa to jedynie i tak już ogromne obciążenia zdrowotne, społeczne i fiskalne."

ADI jest przekonana, że każdy kraj powinien dysponować krajową strategią dotyczącą choroby Alzheimera i demencji, kładącą nacisk na wagę wczesnej diagnostyki i interwencji.

Choroba Alzheimera to najpowszechniejsza przyczyna demencji. Według danych ADI przewiduje się niemal podwajanie się liczby osób cierpiących na demencję co 20 lat - z 36 mln w 2010 r. do 115 mln w 2050 r. - co oznacza, że potrzeba wczesnej interwencji nigdy nie była większa.

Więcej informacji:

Alzheimer's Disease International:
http://www.alz.co.uk/